PUBLICYSTYKA

Publicystyką nazywamy wypowiedzi (ustne i pisemne) na aktualne w danym momencie tematy polityczne, społeczne czy kulturalne, których autorzy prezentują własne poglądy i przekonują do nich innych, posługując się środkami perswazyjnymi. Zatem publicystyka ma wielki wpływ na kształtowanie się tzw. opinii publicznej, czyli zbioru powszechnych przekonań na temat danej sprawy.

Publicystyka różni się od informacji tym, że nie przekazuje tylko w obiektywnej formie wiadomości o faktach, ale je naświetla z przyjętego punktu widzenia, komentuje i wyjaśnia.

Obecnie publicystyka stanowi jedną z podstawowych form działalności dziennikarskiej. Jednak w życiu publicznym jest obecna od bardzo dawna: za jej początki w starożytności można uznać mowy retoryczne wygłaszane np. w sądach, w czasach nowożytnych taką rolę zaczęły pełnić kazania, traktaty polityczne i inne formy wypowiedzi retorycznych. Jej rozwój był uzależniony od kształtowania się środków przekazu. Przed powstaniem prasy charakter publicystyczny miewały utwory literackie np.: „Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego, „Kazania sejmowe” Piotra Skargi czy „Powrót posła” Juliana Ursyna Niemcewicza. W utworach takich autorzy zabierali głos na aktualne tematy z życia publicznego.

W nowoczesnym rozumieniu publicystyka uformowała się wraz z rozwojem prasy. Współcześnie obok publicystyki prasowej rozwija się publicystyka radiowa, telewizyjna, filmowa i internetowa.